De periode Frits Isaac: 1925 tot en met 1948
Personeelsfeest in 1937 ter gelegenheid van de opening van de nieuwbouw van de Bijenkorf in Amsterdam.
Voorpagina van het ter nagedachtenis boekje van Frits Isaac in 1948.
Mr. Frits Isaac, de oudste zoon van Arthur Isaac, kwam na het voltooien van zijn rechtenstudie in 1925 in dienst van de Bijenkorf. In juni 1928 werd hij benoemd tot directeur van het filiaal Den Haag, twaalf jaar later volgde zijn aanstelling als directeur van de vennootschap. Vanaf het moment dat de Bijenkorf overging tot de wetenschappelijke bedrijfsmethoden is Frits Isaac zich in dit onderwerp gaan verdiepen en heeft hij vele initiatieven ontplooid om voor de Bijenkorf vernieuwingen door te voeren op het gebied van personeelsbeleid. Na zijn overlijden in augustus 1948 werden zijn kwaliteiten door Alfred Goudsmit als volgt geprezen:
“Hij was de organisator bij uitnemendheid, met scherpe blik voor de eisen van het bedrijf van vandaag en voor de toekomst. Met een fijn gevoel voor tempo waarop alle veranderingen konden worden doorgevoerd zonder chaos of verwarring te veroorzaken. De kortelings plaatsgevonden wijziging in de opbouw van de inkoopcentrale is hiervan een van de meest voor de hand liggende voorbeelden. Maar niet alleen hieraan gaf hij zijn tijd en aandacht.
Alfred Goudsmit prees hem als volgt in 1948:“Hij was de organisator bij uitnemendheid, met scherpe blik voor de eisen van het bedrijf van vandaag en voor de toekomst. Met een fijn gevoel voor tempo waarop alle veranderingen konden worden doorgevoerd zonder chaos of verwarring te veroorzaken.
Stamkaart zorg van een individueel personeelslid in 1938.
Zijn bijzondere belangstelling voor alles wat betreft het gebied van de personeelsfunctie is ten volle bekend. In de naaste toekomst zult u, voor zover u hiervan nog niet op de hoogte zijt, kennis kunnen nemen van zijn plannen op het gebied van vertegenwoordiging van het personeel in ons bedrijf. Deze plannen zijn zeer zorgvuldig voorbereid en het tijdstip van invoering hiervan is genaderd.”
Ook de vakorganisatie waardeerde zijn visie en inzet wat betreft het personeelsmanagement, zoals bleek uit een toespraak van vakbondsvertegenwoordiger F.G. Duuren bij diezelfde gelegenheid. “Het leiding geven aan mensen, ook in het bedrijf, is een moeilijke kunst. Te trachten de arbeidsvreugde te verhogen en daarmee het levensgeluk te bevorderen, een taak, in volledige medewerking met zijn mede-hoofddirecteuren hem toevertrouwd, het was zijn hoogste verlangen. Het opwekken van verantwoordelijkheidsbesef, het erkennen van de persoonlijkheid van het personeelslid, het bijbrengen en verdiepen van het besef, dat ook het personeelslid, ieder afzonderlijk, een onmisbaar deel is van het geheel, dat het ook op zijn begrijpende medewerking aankomt, hij was daarvan geheel doordrongen.''
Frits Isaac was in zijn tijd de beste vertegenwoordiger van een modern en vernieuwend personeelsbeleid binnen de Bijenkorf, voorwaarde voor de passie en betrokkenheid van de hele organisatie.
Ook buiten de muren van de Bijenkorf besteedde de directie veel aandacht aan het welzijn en de motivatie van de medewerkers. Zo waren er ondermeer sport,- en kaartclubs. Een hoogtepunt was de feestavond in Tuschinski op 23 september 1937, na de voltooiing van de nieuwbouw in Amsterdam. Daarmee wilde de directie haar dankbaarheid tonen voor de grote inzet van de medewerkers tijdens de bouwperiode, die tot veel extra werk had geleid. Onder het motto "Streef naar verbetering" werd de avond gevuld met een personeelsrevue, films en modeshows, aan elkaar gepraat door een conferencier.
