De jaren '70: het ik-tijdperk
Vaste klanten bulletin, oktober 1968.
In dit decennium ontwikkelde de mode zich tot een middel om je identiteit uit te dragen. Er ontstond ook op dit gebied een behoefte aan authenticiteit, natuurlijkheid en zelfverwezenlijking. Niet voor niets werden de zeventiger jaren het “ik-tijdperk" genoemd. In het begin van die jaren werden de rokjes steeds korter, en kwamen de laagjes in de mode: alles over elkaar aantrekken. Nieuwe stoffen als corduroy en Indiase katoen deden hun intrede, en werd de uit Frankrijk afkomstige debardeur een fel begeerd item. Informele kleding in zachte kleuren raakten in, onder het motto "Alle dagen weekend".
In het "ik-tijdperk" van de jaren zeventig kwam behoefte aan authenticiteit, natuurlijkheid en zelfverwezenlijking.
De jeans – met omgeslagen pijpen, begon zijn triomftocht in de modewereld, en de overhemdblouse maakte haar rentree. Het straatbeeld werd bepaald door de losse wrap around, een alternatief voor de jas, waar je helemaal in verdween.
Tijdens het Zomerzoeken van 1974 begon het beeld te veranderen. De rok kwam terug, met het vest en de bloemetjesjurken. Maar de jeans zou blijven. Dat alles aanbevolen als Made in the USA, al bleef ook Parijs een belangrijke inspiratiebron.
Het was een rustig, klassiek modebeeld, met als overheersende kleuren ecru, wit, tabak en havanna, geïnspireerd op de mode van de jaren '45/ '55. Dat voorjaar werd afgesloten met een thema Black Magic, theatrale, Hollywood-achtige gewaden.
Pagina uit Bij journaal van september 1979.
Pagina uit Bij journaal van september 1979.
Pagina uit Bij journaal van september 1979.